Metoda Ortograffiti – Klasy VII-VIII

Umożliwia opanowanie umiejętności matematycznych uwzględnionych w podstawie programowej – zawiera działania na liczbach, potęgi, pierwiastki, wyrażenia algebraiczne. Na końcu zeszytu znajduje się powtórzenie materiału z klas IV-VII lub IV-VIII, które może być realizowane według uznania nauczyciela. Pierwszy wariant: materiał powtórkowy realizowany jest równolegle z materiałem zawartym w zeszycie dla kl. VII lub VIII przez cały rok szkolny. Drugi wariant: materiał realizowany jest przed samym egzaminem ósmoklasisty jako przypomnienie i podsumowanie treści z poprzednich lat.

• przygotowanie podpowiedzi oraz rozwiązanych przykładów,
• konsekwentne używanie kolorystyki pomagające uczniowi zarówno zapamiętać materiał, jak i skoncentrować uwagę na danym zagadnieniu,
• „prowadzenie ucznia za rękę” przy rozwiązywaniu trudniejszych zadań, czyli sugerowanie zapisu rozwiązania danego zadania,
• zastosowanie wskazówek przydatnych przy rozwiązaniu zadania.

Zaproponowane postępowanie terapeutyczne opiera się na ujednoliconej strukturze terapii, co oznacza, że zajęcia przebiegają według stałego schematu:

• przypomnienie zagadnień z poprzednich zajęć,
• globalne omówienie nowego tematu,
• wprowadzenie nowych, złożonych treści,
• podsumowanie zdobytych nowych umiejętności.

Taki przebieg zajęć ukazuje logikę i konsekwencję działań matematycznych, co sprzyja przyswajaniu nowego materiału i uczy myślenia matematycznego. Ponadto powtarzalność jest czynnikiem wspierającym uczenie się uczniów z trudnościami.

Krok po kroku prowadzi się ucznia przez jeden z najtrudniejszych procesów, jakim jest umiejętność dowodzenia i argumentacji, ze szczególnym naciskiem na naukę zapisywania dowodów matematycznych przez uczniów.

• odwołanie do osobistych doświadczeń uczniów – praktyczny wymiar matematyki,
• wykorzystanie we wszystkich działach interesującej dla uczniów w tym wieku tematyki astronomicznej.

• usprawnianie i korygowanie obniżonej sprawności manualnej i grafomotorycznej,
• ćwiczenia usprawniające postrzeganie wzrokowe na materiale matematycznym, opierające się na wyodrębnieniu figury z tła, postrzegania stałości kształtu, figur, liczb oraz symboli matematycznych,
• trening pamięci słuchowej na materiale matematycznym: percepcja ciągów słownych liczb, całych operacji, tekstów zadań oraz poleceń,
• usprawnianie koordynacji wzrokowo-ruchowej w zakresie postrzegania i zapamiętywania stosunków zarówno przestrzennych, jak i geometrycznych.

Celem prowadzenia takiej wielokomponentowej terapii jest przede wszystkim zwiększenie poziomu umiejętności i wiadomości z zakresu matematyki oraz zmniejszenie poziomu emocji towarzyszącemu liczeniu.

Dla uczniów w wieku trzynastu, czternastu lat ważne jest przeżywanie emocji (wkraczanie w wiek adolescencji). Postanowiliśmy wykorzystać ten czynnik i zaprezentować uczniowi materiał, z którym może utożsamiać się emocjonalnie, czytając i wykonując zadania. Powstała w ten sposób powieść w odcinkach, którą uczeń czyta i wykonuje ćwiczenia o różnorodnym charakterze.

Dwa zeszyty ćwiczeń zawierają po 26 kart pracy. Bazą karty pracy jest tekst – fragment powieści lub krótki tekst popularnonaukowy czy publicystyczny, dobrany w taki sposób, aby uzupełniał tekst literacki o ciekawe wiadomości. Język powieści skonstruowany został specjalnie, by uczeń mógł obcować z różną leksyką i różną składnią. Mamy więc miejsca o różnorodnym stylistycznie charakterze, o różnorodnej budowie zdań. Wszystko po to, by uczeń trenował czytanie właściwe dla jego wieku.

Skłaniają ucznia do wielokrotnego sięgania do tekstu, zaznaczania, kolorowania, zakreślania i szukania, co zwiększa poziom aktywnego czytania i wyszukiwania informacji. Inne zadania wiążą się z czytaniem i przetwarzaniem informacji w tabelach, grafach, mapach myślowych, schematach itp. Taka zamierzona konstrukcja poleceń powoduje, że uczeń nie może pobieżnie ich przeczytać i postąpić rutynowo. Znane są pomyłki uczniów, wynikające z pobieżnego przeczytania polecenia, mimo że jesteśmy przekonani o wiedzy ucznia.

Tematyka odcinków tekstów literackich i innych skorelowana jest z programem nauczania w klasach VII i VIII. Dotyczy to na przykład historii i geografii, matematyki, a także języka polskiego. Ponadto zadania doskonalą umiejętności przydatne na innych przedmiotach takie, jak:

• budowanie wypowiedzi krótkiej – wnioski, uzasadnienia, wyjaśnienia, przypisy,
• notowanie w formie planu, tabel, wykresów, grafów, map myślowych,
• tworzenie i czytanie diagramów, map, szkiców.